Mało się o tym mówi, ale kupa definiuje nasze zdrowie. Jej kształt, rozmiar, zapach, kolor,  a nawet dźwięk z jakim wpada do ustępu, może nam sporo powiedzieć o naszym ogólnym stanie zdrowia. Dzięki wnikliwym obserwacjom, możemy przyjrzeć się, jak funkcjonuje nasz układ pokarmowy, czy nie ma jakiś poważnych procesów chorobowych, infekcji czy innych problemów trawiennych.

Mówi się, że zdrowie zaczyna się w jelitach i sporo w tym racji. Zdecydowana większość komórek odpornościowych, znajduje się w jelitach, dlatego priorytetem powinna być profilaktyka naszych jelit. (więcej o na ten temat pisałam w artykule Zadbaj o swoje jelita, bo tam zaczyna się zdrowie).

Każdy z nas codziennie spożywa jakiś pokarm. Czasem zdrowszy, czasem mniej, ale ZAWSZE końcowym produktem będzie kupa.

Co wchodzi w skład kupy?

• woda, która stanowi 70-75% składu. Dzięki odpowiedniej jej ilości stolec nabiera odpowiedniej konsystencji i dodatkowo organizm może wydalić to, co powinien, czyli odpady przemiany materii;
• bakterie;
• włókna roślinne – im więcej spożywamy warzyw, tym wydalamy większy kał;
• niestrawione pozostałości takie jak leki, barwniki, cholesterol.

Konsystencja kału może być różna, w zależności od tego co wrzuciliśmy do naszego przewodu pokarmowego i jak długo pokarm przebywał w jelicie grubym. W 1992 roku utworzono Bristolską Skalę Uformowania Stolca, która dzieli ludzki kał na 7 klas:

• Typ 1: Pojedyncze zbite grudki podobne do orzechów, trudne do wydalenia. Taki kał świadczy o dużych zaparciach.
• Typ 2: Stolec o wydłużonym kształcie, grudkowaty. Taki kał świadczy o lekkim zaparciu.
• Typ 3: Stolec wydłużony, z pęknięciami na powierzchni. Jest to kał prawie poprawny.
• Typ 4: Smukłe, wężowate kawałki stolca, gładkie i miękkie. Kał poprawny.
• Typ 5: Miękkie drobiny z wyraźnymi krawędziami (łatwo wydalane). Kał poprawny.
• Typ 6: Kłaczaste kawałki z postrzępionymi krawędziami. Kał sugerujący zapalenie, biegunkę.
• Typ 7: Wodnisty, bez stałych elementów (ciecz). Biegunka.

Idealne kupy to typ 3, 4 i 5, przy czym typ 4 to ideał.

Istnieją jednak różne anomalie stolców, które mogą sugerować, że coś  jest nie tak:

• Cuchnące stolce: oznaka złego trawienia i zalegania pokarmu w jelitach. Organizm jest wtedy nadmiernie obciążony toksynami. Często mogą to być objawy takich chorób jak: celiakia, choroba Crohna, przewlekłe zapalenia trzustki czy mukowiscydoza.
• Stolce w formie bobków lub tłusty stolec (objawia się tym, że nie można go spłukać) – świadczy to o przeciążeniu wątroby. Wprowadź do diety lecytynę (w postaci żółtka) i pij herbatę ziołową – dziurawiec, miętę, melisę. Zwiększona ilość śluzu w kale może być także związana z chorobami zapalnymi, takimi jak choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie okrężnicy, a nawet rak okrężnicy (w szczególności, gdy zwiększonej ilości śluzu towarzyszy krwawienie lub ból brzucha). Natychmiast skontaktuj się wtedy z lekarzem.
• Jasne stolce – kłopoty z trawieniem tłustej żywności i/lub niedobór wielonienasyconych kwasów tłuszczowych . Wprowadź do diety kwasy omega-3, olej z wiesiołka lub olej lniany.
• Brudzące stolce – świadczą o nadmiarze śluzu w organizmie oraz niedoborach błonnika w diecie. Warto wprowadzić do diety więcej warzyw i wykluczyć produkty śluzotwórcze np. nabiał.
• Luźne stolce – świadczą często o złym funkcjonowaniu trzustki. Należy wówczas zrezygnować z surowych warzyw i owoców, aż stolec się unormuje.
• Stolec w formie cienkich strzępów – świadczy o złej funkcji okrężnicy. Należy wprowadzić więcej błonnika i zielonych warzyw liściastych.
• Stolec wąski, podobny do ołówka – może wskazywać na niedrożność jelit lub guz, a w najgorszym przypadku na raka jelita grubego. Jednak wąskie stolce, ale rzadkie nie są tak niepokojące, jak te zbite (ołówki). Należy wtedy zrobić bardziej specjalistyczne badania.
• Stolce czarne, smoliste lub jasnoczerwone mogą wskazywać na krwawienie z przewodu pokarmowego. Czarne stolce mogą także pochodzić od niektórych leków czy  suplementów.

Jaka powinna być prawidłowa ilość wypróżnień?

Ilość wypróżnień zależy od indywidualnych cech. Przyjmuje się jednak, że nie powinno być to częściej niż trzy razy na dzień i rzadziej niż trzy razy w tygodniu.

Jak widać, temat jest trochę niesmaczny, ale niestety bardzo istotny. Obserwujmy swoje kupy, bo dzięki nim możemy w bardzo łatwy sposób wykryć nieprawidłowości w naszym organizmie.

Spodobał Ci się ten wpis? Uważasz, że może się komuś przydać? Udostępnij go proszę na Facebooku!

Źródła:

• Enders G.: Historia wewnętrzna. Jelita – najbardziej fascynujący organ naszego ciała, wyd. Feeria, 2015.
• Kropka B.: Pokonaj Alergię. Żywienie zdrowego i chorego człowieka, wyd. Rodzina, wydanie VI.